Falen en weer opstaan

Mijn leven lijkt heel erg uit fases te bestaan. Eerst had ik een fase als spreker, toen een fase als filmmaker en hoewel die fase vanzelf voorbij lijkt te gaan, de nieuwe fase moet zich nog vormgeven. En toch bekruipt me steeds een gevoel van falen na elke fase. Ik voel me gefaald als spreker, ik voel me gefaald als filmmaker en nu voelt het alsof ik me wéér bij elkaar moet rapen om deze nieuwe fase vorm te geven.

Om mezelf opnieuw uit te vinden, ben ik dingen aan het proberen. Sommige dingen lukken, maar veel mislukt. Dat is een frustrerend proces. En toch geloof ik erin dat je alleen kunt ontdekken wat er bij je past door te proberen, te ontdekken wat wel en wat niet door het simpelweg te doen.

Na weer een mislukking ging ik naar de Wodanseiken in Wolfheze en ik zag een grote, oude eik. Veel van z'n takken waren bedekt met prachtig groene bladeren, maar er stak ook een grote dode tak uit. Die tak was ook ooit een probeersel van de boom, maar dat mislukte blijkbaar. Toch groeit de boom door. Zo probeer ik ook naar mezelf te blijven kijken.

Branching out, a haiku by Kai Vermaas

A tree branches out
After many years, it died
The tree grows on